سخن بزرگان

ارد بزرگ : اندیشمندان را شاید بتوان نادیده گرفت و یا بزور خفه شان نمود ! اما تاریخ ، گواه هزاران سال فریاد رسای آنان بوده و هست .
ارد بزرگ : تنها میهمانی را بپذیرید ، که بتوانید بدرقه اش کنید
ارد بزرگ : تنها مبارزه با ناراستی ها به ما ارزش داده و هم زیستی با تباهی سرافکندگی به دنبال دارد .
بزرگمهر : اگر کوه با همه سنگینی و عظمت و صلابت که وی راست فرمان شاه را سبک دارد تیره رای خیره سری بیش نیست
ارد بزرگ : کشوری که دارای پیشوایی بی باک است همه مردمش قهرمان و دلیر می شوند
ارد بزرگ : با خرد ، به سرچشمه ها بیاندیش . آدمی گاهی سرآغاز را اشتباه می گیرد ، برسان زمانی که رودها را سر چشمه دریاها می نامد ، حال آنکه ابرها از دریاها �
بزرگمهر : مبادا که از دشمن همزور بیم کنی ، اما اگر در نبرد سستی نمایی نگون بخت و شکسته می شوی
ارد بزرگ : سیاست بازان بدانند که فرمانروا همیشه به مردم بدهکار است
بزرگمهر : خردمند به چیزی که اگر به دستش نیاید غمگین و دلازرده می شود ، هرگز دل نمی بندد
ارد بزرگ : اندیشه پروازگر است جایی فرودش آوریم که زیبایی خانه دارد
ارد بزرگ : فرمانروایان با تجربه از همان چشمه ایی می نوشند که مردم را سیراب می کند
فردوسی : دیوان که فرمانروا و دست دراز شدند سخن از نیکی را هم باید مانند راز گفت
بزرگمهر : آنکه در آموختن جهد نمی کند هرگز نباید در انجمن دانایان لب به گفتار بگشاید
ارد بزرگ : شادی کجاست ؟ جای که همه ارزشمند هستند
بزرگمهر : در نظر خردمند شادیی که غم به دنبال دارد بی ارزش است

باب پنجم در باب تسلیم و رضا

شنیدم که دیناری از مفلسی

شنیدم که دیناری از مفلسی

بیفتاد و مسکین بجستش بسی

به آخر سر نا اُمیدی بتافت

یکی دیگرش نا طلب کرده یافت

به بدبختی و نیکبختی قلم

برفته ست و ما همچنان در شکم

نه روزی به سرپنجگی می خورند

که سر پنجگان تنگ روزی ترند

بسا چاره دانا بسختی ب مرد

که بیچاره گوی سلامت ببرد

.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ