باب دوم در اخلاق پارسايان

حکایت درویش صفت باش و کلاه تترى دار

یکى از جمله ی صالحان بخواب دید مر پادشاهى را در بهشت است و پارسایى در دوزخ ،پرسید: موجب این درجات چیست و سبب آن درکات؟که مردم بر خلاف این اعتقاد داشتند؟!

ندایى آمد که : این پادشاه به خاطر دوستى با پارسایان به بهشت رفت و آن پارسا به خاطر تقرب به شاه ، به دوزخ رفت .

دلقت به چکار آید و مسحى و مرقع

خود را ز عملهاى نکوهیده برى دار

حاجت به کلاه برکى داشتنت نیست

درویش صفت باش و کلاه تترى دار

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *