شعراقرن دوازده هجری - 1067 الی 1164 شمسی

زندگی نامه صهبای قمی

آقا محمد تقی فرزند ملا ید الله از شاعران خوش سلیقه دوره زندیه است اجدادش اهل دماوند بودند ولی صهبا در شهر قم دیده به جهان گشود . پس از پایان دوره تحصیل در قم به اصفهان رفت و فنون شعر را مانند اکثر شعرای آن دیار از میر سید علی مشتاق فرا گرفت و تخلصش نیز از آن استاد بوده است

صهبا با آذر ، هاتف معاصر و مباشر بوده و از شعرای دوره بازگشت ادبی شمرده میشد . طبعی لطیف و ذوقی سلیم داشت و بیشتر به سرودن غزل و رباعی میپرداخت

دیوان اشعارش مشتمل بر سه هزار بیت است

وفات صهبا رابه سال ۱۱۵۶ – ۱۱۹۱ هجری – در شیراز ذکر کرده اند که آرامگاه وی نیز در همان شهر است

شمع بزم اهل فکر آذر که هست محفل افروز سخن چون انوری

آنکه باشد نو عروس طبع او غیرت افزای بتان آذری

از نکو سنجیدن در های نظم هست بازار سخن را جوهری

آمدش در بر ز دور اختران دختری چون زهره در نیک اختری

کلک صهبا بهر تاریخش نوشت زهره آمد در کنار مشتری

شادم به اسیری که به کنج قفس نیست جائی که توان بردی سری پر آنجا

منشین به خلوتی که خوردی باده با رقیب چون از خودی تو بی خبر و از خدا رقیب

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن