شعراقرن چهارم هجری - 291 الی 388 شمسی
زندگی نامه ابومنصور عماره پسر محمد مروزی
ابومنصور عماره پسر محمد مروزی معروف به عمارهٔ مروزی شاعر ایرانی است که در سده چهارم هجری و پایان فرمانروایی سامانیان میزیست. وی دو بیت شعر در سوگ منتصر سامانی به دست عربی بیاباننشین کشتهشد سرودهاست و نیز مدحکننده محمود غزنوی بوده. مرگ این شاعر تا پیش از مرگ شیخ ابوسعید ابوالخیر بودهاست.
شعر زیر در سوگ امیر منصر از اوست:
از خون او چو روی زمین لعلفام شد روی وفا سیه شد و چهر امید زرد
تیغش بخواست خورد همی خون مرگ را مرگ از نهیب خویش مر آن شاه را بخورد
با چمپ سغدیانه و با بالغ شراب آمد به خان چاکر خود خواجه با صواب
آتش بدیدی ای عجب و آب ممتز اینک مگاه کن تو بدان جام و آن شراب
جام سپید و لعل می صاف اندر او گویی که آتشی است بر آمیخته به آب
.