مولانا مجنون چپ نیس ولد مولانا کمال الدین رفیقی است.( مولانا کمال الدین محمد رفیقی از دارالسلطنه هرات بوده وی خوش می نوشته و لطافت داشته و شعر را هم نیکو می گفته است.)
مولانا مجنون از خوشنویسان و کاتبان دارالسلطنه هرات است و نسخ تعلیق را بامزه و خوش و پخته می نوشته و خطی از خود اختراع کرده بود که از ترکیب کلمات آن صورت انسان و حیوان به هم میرسید و از جمله این مصرا که:
((نرخ شکر و قند شکست از شکرستان))
از دوطرف نوشته بود به صورت سه چهار آدمی که بر زبر یکدیگر بوده باشند و صورت و خط هر دو در کمال خوبی و تخلص مجنون مذکور بود و کتاب ناز و نیاز از اشعار آبدار او است. و کتاب لیلی و مجنون هم از منظومات او است که به اسم سامی نواب سام میرزا نوشته و واب میرزائی در تذکره الشعرای سامی ذکر اونموده.
این بیت از قصیده ای است که در مدح شاه غفران پناه جنت بارگاه شاه طهماسب گفته:
فیروزه سپهر در انگشترین تست
روی زمین تمام بزیر نگین توست
مولانا مجنون رساله ایی در باب تعلیم وآداب خط به تفصیل نوشته و تعلیمات مفردات را یک یک از حروف تهجی نوشته است.
.
