شعراقرن سیزده هجری - 1164 الی 1261 شمسی

زندگی نامه صحبت لاری

ملا محمد باقر به سال ۱۱۲۸ – ۱۱۶۲ هجری – در بیرم لار از توابع شیراز دیده به جهان گشود . صحبت هوش و حافظه عجیبی داشت بطوریکه در ۲۰ سالگی به درجه اجتهاد رسید . در لغات فارسی و عربی بسیار توانا بود و از رمز و رموز و فنون شعر و شاعری نیز بهره کافی داشته است

فتحعلی شاه قاجار برای وی احترام زیادی قائل بود و در حق او از هیچ گونه لطف و عنایت دریغ نمیداشت . صحبت مردی صریح الهجه و مخالف عمال دستگاه استبداد قاجار بود و به همین جهت بارها به زندان افتاد

وی در دوران پیری نیز که از نعمت بینائی محروم شده بود از گفتن و نوشتن حقایق پروا نمی کرد و در واپسین روزهای زندگی نیز رنج زندان را بر خود هموار ساخت

خود در این باره گوید :

 خسته پیر کور رنجیری شده                 شب نهان از باد شبگیری شده

نغمه سنجی را زبان بر بسته اند             جبرئیلی را سبک پر خسته اند

پیر در زنجیر آن هم کور هم                  سر گران  زو والی و دستو هم

کس شنیده است ای حکیم رهنمون          ز ابتدای آفرینش تا کنون

کور در زندان به جز من ؟ وای من        ایدریغ آفرینش جانفرسای من

دیوان اشعار در دسترس است وی عالوه بر دیوان تالیفات دیگری هم داشته که از بین رفته است

وفات صحبت را در سال ۱۲۱۴ – ۱۲۵۱ هجری ذکر کرده اند

خواستم در حرمت پیش نهم گامی چند           بود از ان زلف رسا هر قدمی دامی چند

ای که از بوسه دل غیر به دست آوردی         میتوان خاطر ما جست به دشنامی چند

ما که ایم از دو جهان چشم طمع دوخته ای     یا غم اموخته و بیدل و ناکامی چند

گه به میخانه و گاهی به خرابات مغان          جان گرو جام گرو در طلب جامی چند

از کدام آفت دنیا پس از این اندیشم              من که در هجر تو بردم به سر ایامی چند

از دل تنگ اسیران قفس یاد کنید                ای که دارید نشیمن به لب بامی چند

پارسا را نبود گر سرو کاری با عشق          باد صحبت به سلامت سر بدنامی چند

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *