شعراقرن سیزده هجری - 1164 الی 1261 شمسی

زندگی نامه واله داغستانی

علی قلی خان فرزند محمد علی خان معروف به واله داغستانی از خان زادگان داغستان بود آبا و اجدادش در اوائل دولت صفویه از داغستان به اصفهان آمدند . واله در سال ۱۰۹۱ – ۱۱۲۴ هجری – در اصفهان دیده به جهان گشود . و در همان شهر رشد و نمو یافت و به سرودن شعر پرداخت . واله در زمان سلطان حسین صفوی به مرتبه عالی رسید

وی به خدیجه سلطان نامی که دختر عمویش بوده عشق میورزید ولی در غلبه افغان بر صفویه و تصرف شهر اصفهان به سال ۱۱۱۰ – ۱۱۴۴ هجری – معشوقه اش به دست افغان ها افتاد بیچاره در اثر این پیشامد ناگوار عنان طاقت از دست داد و دیوانه وار از اصفهان به بند عباس و از آنجا به هندوستان رفت و تا پایان عمر برنگشت و در سال ۱۱۳۵ – ۱۱۷۰ هجری – در آنجا درگذشت

واله در فراغ معشوقه از دست رفته اش ناله ها کرده و شعرهای دردناکی سروده است

واله ز فراق روی جانان مردم در هند غریب و زار و گریان مردم

نگذاشت اثر ز هستیم مهر رخش مردم ز غم خدیجه سلطان مردم

جانانه مرا بی سرو سامان کردست آشفته ام آن زلف پریشان کردست

گفتی که ترا کرده چنین اواره آواره مرا خدیجه سلطان کردست

علاوه بر واله ، امیر شمس الدین فقیر از شعرای هند با اجازه واله یک مثنوی لطیف دایر بر داستان او و معشوقه اش نظم کزده که نسخه خطی آن موجود است

واله بجر دیوانش که حدود چهار هزار بیت است تذکره ای به نام ریاض الشعرا در هند نوشت که شرح حال ۲۵۰۰ شاعر در آن ذکر کرده است و نسخه خطی آن در کتابخانه ملی تهران موجود است

نه هرکه نام علی کرد حیدری داند نه هرکه گشت محمد پیمبری داند

نه هر صحابه شود ز اهل بیت چون سلمان نه هرکه روی نبی دید بوذری داند

نه هرکه تکیه کند بر ساده دولت طریق سروری و رسم مهتری داند

نه هر نهال که افراخت قد به طرف چمن چو سرو قامت یارم صنوبری داند

نه هر که زلف و خط و خال باشد واله طریق یاری و آئین دلبری داند

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *