سپاه کشیدن اسکندر سوى مصر

چو برگشت و آمد بدرگاه قصر

ببخشید دینار چندى بنصر

توانگر شد آن کس که درویش بود

وگر خوردش از کوشش خویش بود

و زان جایگه شاد لشکر براند

بجدّه در آمد فراوان نماند

سپه را بفرمود تا هر کسى

بسازند کشتى و زورق بسى‏

جهانگیر با لشکرى راه جوى

ز جدّه سوى مصر بنهاد روى‏

ملک بود قیطون بمصر اندرون

سپاهش ز راه گمانى فزون‏

چو بشنید کامد ز راه حرم

جهانگیر پیروز با باد و دم‏

پذیره شدش با فراوان سپاه

ابا بدره و برده و تاج و گاه‏

سکندر بدیدار او گشت شاد

همان گفت بدخواه او گشت باد

چو برگشت و آمد بدرگاه قصر

ببخشید دینار چندى بنصر

توانگر شد آن کس که درویش بود

وگر خوردش از کوشش خویش بود

و زان جایگه شاد لشکر براند

بجدّه در آمد فراوان نماند

سپه را بفرمود تا هر کسى

بسازند کشتى و زورق بسى‏

جهانگیر با لشکرى راه جوى

ز جدّه سوى مصر بنهاد روى‏

ملک بود قیطون بمصر اندرون

سپاهش ز راه گمانى فزون‏

چو بشنید کامد ز راه حرم

جهانگیر پیروز با باد و دم‏

پذیره شدش با فراوان سپاه

ابا بدره و برده و تاج و گاه‏

سکندر بدیدار او گشت شاد

همان گفت بدخواه او گشت باد

بمصر اندرون بود یک سال شاه

بدان تا بر آسود شاه و سپاه‏

زنى بود در اندلس شهریار

خردمند و با لشکرى بى‏شمار

جهانجوى بخشنده قیدافه بود

ز روى بهى یافته کام و سود

ز لشکر سوارى مصوّر بجست

که مانند صورت نگارد درست‏

بدو گفت سوى سکندر خرام

وزین مرز و از ما مبر هیچ نام‏

بژرفى نگه کن چنان چون که هست

بکردار تا چون برآیدت دست‏

ز رنگ و ز چهر و ز بالاى اوى

یکى صورت آرا ز سر پاى اوى‏

نگارنده بشنید زو بر نشست

بفرمان مهتر میان را ببست‏

بمصر آمد از اندلس چون نوند

بر قیصر اسکندر ارجمند

چه برگاه دیدش چه بر پشت زین

بیاورد قرطاس و دیباى چین‏

نگار سکندر چنان هم که بود

نگارید و ز جاى برگشت زود

چو قیدافه چهر سکندر بدید

غمى گشت و بنهفت و دم در کشید

سکندر ز قیطون بپرسید و گفت

که قیدافه را بر زمین کیست جفت‏

بدو گفت قیطون که اى شهریار

چنو نیست اندر جهان کامگار

شمار سپاهش نداند کسى

مگر بازجوید ز دفتر بسى‏

ز گنج و بزرگى و شایستگى

ز آهستگى هم ز بایستگى‏

براى و بگفتار نیکى گمان

نبینى بمانند او در جهان‏

یکى شارستان کرده دارد ز سنگ

که نبساید آن هم ز چنگ پلنگ‏

زمین چار فرسنگ بالاى اوى

برین هم نشانست پهناى اوى‏

گر از گنج پرسى خود اندازه نیست

سخنهاى او در جهان تازه نیست‏