تمام جنگ های امپراطوری هخامنشیانحمله و فتح لودیه توسط کورشکورش

آغاز جنگ پتریا

دو سپاه در پتریا باهم در آویختند کرزوس فرماندهی کار دیده و جنگاور بود و در سپاه آزموده اش بهترین جنگاوران آسیائی را فراز آورده بود کورش سپهسالاری بی مانند بود و ایرانیانش مردانه و جان سپار بودند و از این جهت جنگی که در گرفت  بسیار خونین و مرگبار بود ، کرزوس نخست به میدان جنگ رسید ه و جای بهتری را لشکرگاه کرده بود و در آغاز برد با او بود لیکن کورش و ایارنیانش سخت در ایستادند و چنان مردانه پای افشردند که لودیان کاری از پیش نتوانستند برد

هرودتوس نوشته است که آتش جنگ تا پایان روز فروزان بود و هماوردان تنها هنگامی دست از کارزار کشیدند که شب فرا رسید . روز دیگر کورش به جنگ روی نیاورد و کرزوس نیز که سپاهیانش کمتر از دشمن بودند به سوی ساردیس پس نشت

دو روایت درباره جنگ پتریا در دست است یکی از هرودتوس و دیگری از آن پلیاتوس

پلیاتوس گوید : نخست کرزوس با کورش جنگید و پیروزی درخشانی به دست آورد . آنگاه دو هماورد پیمان کردند که تا سه ماه دست به جنگ نیازند لیکن روز دیگر کورش ناگهان بر لودیان تاخت و آنان را سخت در هم شکست و کرزوس با گروهی از یارانش با دشواری به پایتخت خود ساردیس گریخت

ماسپرو عقیده داشت که اگر گفته هرودتوس را بپذیریم برای در رفتن کرزوس و سپردنش کاپادوکیه را با دشمنی که بر روی چیره نشده بود بسیار بیخردانه و بی سبب می نماید

هرودتوس نوشته خود را از گفته گزنتوس لودیانی و خارون لامپسکوسی و زادگان هارپاگوس مادی آورده است لودیان و مادها می خواستند دشمن پادشاه خود را شکست خورده نشان دهند و هرودتوس آنچه را شنیده یا خوانده است با هم در امیخته است و کوشیده کرزوس را از بدنامی برهاند

لیکن روایت پلیانوس نه تنها سبب جای تهی کردن کرزوس را روشن میکند و از این روی پذیرفتنش بخردانه تر است بلکه از پشتیبانی تروگوس پمپئوس نیز برخوردار است که می گوید کورش در جنگ با کرزوس مایه ناکامی و دلشکستگی هماوردانش گشت

اما ما روایت هرودتوس را درست تر میدانیم زیرا بر خلاف آنچه ماسپرو نوشته است وی علت در رفتن کرزوس را به نیکی نموده است کرزوس با سر پر باد جوشان وخروشان به کاپادوکیه رفت میدان نبرد را آنجائی که دلپذیرش بود برگزید و امید داشت با نخستین حمله کورش را در هم شکند لیکن کورش خود به حمله دست یازد و کرزوس چون هرچه کرد نتوانست هماوردان را پیش براند در اندیشه آن افتاد که بهتر است برود سپاهیان بیشتری بیاورد بنابراین چون دیگر روز کورش دوباره به حمله  دست نیازید – در اینجا پیداست که این کورش بوده است که در یکمین روز نبرد نخست بر سر هماورد تاخته است – کرزوس سپاهیانش را برداشت و به ساردیس رفت و هرگز نمی پنداشت که کورش در آن سوز سرمای زمستان او را دنبال خواهد کرد.

تنها با پذیرفتن این که کرزوس شکست بزرگی نخورده بود میتوان کردار وی را در فرستادن مزدوران جنگیش به خانه شان و امید این که کورش در پی او نخواهد شتافت توضیح داد والا اگر کورش پیروزی درخشانی به دست آورده بود کرزوس کشور و شهرش را بی پاسبان و به امید آنکه سرمای زمستان کورش را از پیشروی باز دارد نمی گذاشت

 

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *