پزشکانمعاصر

زندگی نامه دکتر امیر اعلم

دکتر امیر اعلم – استاد کرسی کالبد شناسی

دکتر امیر اعلم فرزند میرزا علی اکبر معتمد الوزاره است و در سال ۱۲۵۶ در تهران دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در ایران و ترکیه و سوریه به پایان رسانید . سپس در دانشکده پزشکی فرانسوی بیروت مشغول تحصیل طب شد

در اواخر سال ۱۲۷۹ عازم فرانسه شد و در مدرسه طبی نظامی لیون به ادامه تحصیل در رشته پزشکی پرداخت و در سال ۱۲۸۳ تحصیلات خود را در این دانشگاه به پایان رسانید و پس از گذراندن پایان نامه خود به نام بهداشت و اسلام به دریافت دیپلم دولتی از دانشگاه مزبور نائل آمد . در خلال تحصیل به علت وابستگی فامیلی که در تهران داشت از سوی دولت ایران در کنفرانس بین المللی بروکسل در سال ۱۹۰۲ میلادی که در باره بیماریهای آمیزشی تشکیل شده بود شرکت کرد و یکسال بعد در کنفرانس بهداشت بین الملل که درباره مسائل قرنطینه بود شرکت نمود و با زحمات زیاد بندر بوشهر را به عنوان بندر صحی رسمی ایران شناسانید و بر اثر این اقدام از دولت فرانسه به دریافت نشان درجه اول علمی و از طرف ایران به وابستگی شاهنشاهی در پاریس و نشان درجه سوم شیر و خورشید نایل آمد

در سال ۱۲۸۳ با درجه سروانی در دانشکده طبی نظامی پاریس موسوم به والدوگراس وارد شد و مدت دو سال طب نظامی را دید و در ضمن به عنوان نماینده نظامی ایران در مراسم عروسی ولیعهد سابق آلمان شرکت کرد و به اخذ نشان تاج پروس ار درجه سوم نائل آمد

در سال ۱۲۸۵ به ایران بازگشت و به استادی تشریح در مدرسه طب و عضویت مجلس حفظ الصحه دولتی انتخاب شد و برای گذرانیدن قانون آبله کوبی عمومی و همچنین برای ایجاد اماکن مجهز قرنطینه در سر حدات مجاهدت فراوان نمود و قوانین مذکور را از تصویب مجلس شورای ملی گذرانید .

در دومین دوره قانونگذاری از تهران به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد قانون طبابت را با کمک پزشکان دیگر از جمله شاهزاده لسان الحکما به تصویب مجلس رسانید

در سال ۱۲۸۹ با رتبه سر تیپی به ریاست بهداری ارتش انتخاب شد و در انتخاب پزشکان ارتش ترتیب مسابقه معمول داشت و برای ارتش بهداری مرتب و منظم طبق اصول جدید تاسیس نمود . در سال ۱۳۰۱ تنظیم  تشکیلات بهداری ژاندارمری جدید التاسیس را به عهده گرفت . در ضمن مصمم شد برای ارتش بیمارستانی مجهز تاسیس نماید و در آمد  مطب خود را به این کار اختصاص داد و پس از سه سال محل قورخانه را به صورت بیمارستان آبرومند در اورد و به نام پادشاه وقت – بیمارستان نظامی احمدیه – موسوم ساخت . این بیمارستان با وسایل کامل در سال ۱۳۰۳ رسما افتتاح شد . سپس برای ایجاد بیمارستان زنان و کودکان کوشش فراوان نمود و پس از دو سال و نیم زحمت در سال ۱۳۰۶ بیمارستان مذکور را دایر ساخت یک سال قبل از این تاریخ به پاس زحماتی که در تاسیس بهداری ارتش متحمل شده بود به دریافت رتبه و حمایل نشان سرداری مفتخر گردید و نیز از طرف احمد شاه قاجار به سمت طبیب حضور همایونی و ریاست مجلس حفظ الصحه دولتی منصوب شد

در سال ۱۲۹۹ به عضویت شورای ملی فرهنگ و در همان سال به وزارت فوئد عامه و در دوره چهارم به نمایندگی اهالی مشهد به سمت نایب رئیس دوم مجلس انتخاب شد . سپس به وزارت فرهنگ منصوب گردید

در سال ۱۳۰۲ پس از ۱۷ ماه کوشش جمعیت خیریه شیر و خورشید سرخ را دایر نمود و خود نیابت ریاست آن را پذیرفت . جمعیت شیر و خورشید سرخ تحت حمایت ایشان در بدو تاسیس خود کمک شایانی به آسیب دیدگان نقاط مختلف کشور نمود از جمله به زلزله زدگان تربت حیدریه مساعدت بسیار مبذول داشت و شخصا به اهالی آسی دیده آن سامان مساعدتی قابل توجهی نمود در دوره پنجم قانونگذاری باز از طرف اهالی مشهد به نمایندگی انتخاب گردید و در ضمن ریاست بهداری کل کشور را عهده دار شد . در سال ۱۳۰۴ به سمت طبیب مخصوص شاه اسبق  منصوب گردید

در واقعه زلزله در شیروان و سلماس به کمک چند تن پزشک کلیه نقاط آسیب دیده را سر کشی نمود و آسیب دیدگان را از کمک های شیر و خورشید بهرمند ساختدر سال ۱۳۱۴ ریاست تالار تشریح دانشکده پزشکی به ایشان محول شد و در سال ۱۳۱۸ به سمت کارمند پیوسته و رئیس کمیسیون پزشکی فرهنگستان انتخاب و بعدا به نیابت ریاست فرهنگستان منصوب گردید در سازمان نوین دانشکده پزشکی استادی کرسی کالبد شناسی  و ریاست دستگاه ابن سینا به ایشان واگذار شد

در سال ۱۳۲۱به جای آقای پروفسر ابرلین که در سفر بودند از طرف شورای دانشکده ریاست دانکده پزشکی را به عهده گرفت . و در فروردین ماه ۱۳۲۳ از طرف شاه سابق به اخذ نشان و حمایل درجه اول همایون نایل شد و در سال ۱۳۲۷ به وزارت بهداری انتخاب ولی پس از مدت کوتاهی به علت کسالت ار کار کناره گرفت .از سال ۱۳۲۱ تحت نظارت او و با همکاری استادان کالبدشناسی دانشکده پزشکی کتاب کالبد شناسی توصیفی در نه جلد تالیف و منتشر شد و از اولین کتابهایی است که از طرف انتشارات دانشگاه تهران به طبع رسیده است در سال ۱۳۲۹ بنا به تقاضای خود بازنشسته شد و طبق رای شورای دانشکده در زمره استادان افتخاری دانشکده در آمد

در نخستین دوره مجلس سنا به سمت سناتور انتصابی از سوی شاه سابق برگزیده شد و در سال ۱۳۴۰ جهان را بدرود گفت

جالب است بدانید که بعد از انقلاب که تقریبا نام تمام بیمارستان ها و سازمانها تغییر یافت بیمارستانی که به نام او در اوایل خیابان سعدی دایراست نام بیمارستان امیر اعلم را حفظ کرده استو هنوز به همان اسم سابق فعالیت دارد

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن