زندگی نامه دقیقی سمرقندی

محمد مکنی به ابو منصور فرزند احمد از شعرای گرانمایه و بلند مرتبه زبان فارسی است که در دربار چغانیان و ساماناین میزیسته و امرای این دو سلسله را میستوده است و گویا به امر نوح بن منصور سامانی به نظم شاهنامه پرداخت

دقیقی زردشتی بوده و عقیده خود را با کمال صراحت اظهار میکرده و به داشتن این مذهب می بالیده است

دقیقی چار خصلت برگزیدست      به گیتی از همه خوبی و زشتی

لب یاقوت  رنگ و ناله چنگ     می خون رنگ و کیش زردهشتی

به یزدان که هرگز نبیند بهشت     کسی کو نداند ره زردهشت

او حدود ۱۰۰۰ بیت از شاهنامه را درباره ظهور زردشت و سلطنت گرشاسب سروده که به دست غلامی کشته شد و آن نامه ناتمام ماند بعد از کمی حکیم ابوالقاسم فردوسی به تکمیل کار وی همت گماشت و در سی سالآن را در ۶۰۰۰۰ بیت به پایان میرساند و ان هزار بیت دقیقی را عینا در مقدمه شاهنامه خود اورده است

به دو چیز گیرند مر مملکت را             یکی پرنیانی یکی زعفرانی

یکی زر نام ملک بر نبشته                 دگر آهن آب داده بمانی

کرا بویه وصلت ملک خیزد               یکی جنبشی بایدش آسمانی

زبانی سخنگوی و دستی گشاده          دل همش کینه همش مهربانی

که ملک شکاریست کو را نگیرد        عقاب پرنده نه شیر ژیانی

دو چیز است کورا به بند اندر آرد      یکی تیغ هندی دگر زر کانی

به شمشیر باید گرفتن مر او را       به دینار بستنش پای ار توانی

                   خرد باید آنجا وجود و شجاعت

                 فلک مملکت کی دهد رایگانی

.