علی محمد صباغی در پنج شهریور ماه ۱۳۳۰ هجری شمسی در روستای ده فیش در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود .در سن پنج سالگی به همراه خانواده به جویم مهاجرت نموده و متوطن گردید.
دوره ابتدایی تحصیل را در مدرسه ایرج جویم و سیکل اول خود را در دبیرستان صحبت لاری گذرانید وسپس به خاطر عشق و علاقه به آموزگاری علی رغم داشتن نمرات عالی در سال ۱۳۴۹ وارد دانشسرای مقدماتی لار گردید و بعد از مدت دو سال دیپلم دانشسرای مقدماتی خود را اخذ نمود و برای خدمت سربازی عازم گرگان شد .پس از شش ماه خدمت با درجه گروبان یکمی به عنوان سپاهی دانش در روستای گور از توابع بخش ساردوءیه شهرستان جیرفت گرمان مشغول تدریس گردید.
صباغی پس از پایان خدمت سربازی در سال ۱۳۵۳ در روستای ده فیش مجددأ به کسوت آموزگاری در آمد. در سال ۱۳۵۷ به شکل داوطلب آزاد دیپلم طبیعی (تجربی) خود را در شهر لار اخذ نمود و در همین سال با شرکت در کنکور سراسری در سه رشته دانشگاهی پذیرفته شد.
صباغی علاوه بر موفقیت تحصیلی با نمرات و معدل خوب جزء دانش آموزان دبیرستان و دانشسرا بود. او زبان انگلیسی را از معلم آمریکایی دبیرستان صحبت لاری به نام ((جان آلبرتینی)) فرا گرفت به نحوی که از سال نهم انگلیسی صحبت می کرد و همین طور زبان عربی مهارت کافی را به دست آورد.
در سال ۱۳۵۴ به عنوان معاون و آموزگار کلاس پنجم ابتدایی ایرج و سپس به عنوان مدیر فعالیتهای خود را در این محیط آموزشی ادامه داد. در آبانماه ۱۳۵۸ از سوی اداره آموزش و پرورش لارستان به عنوان دبیر دبیرستان هشترودی جویم (شهید چمران فعلی ) منصوب گردید و در آنجا به تدریس عربی ، انگلیسی و تعلیمات دینی همت گماشت .
آشنایی صباغی با پزشک فیلیپینی درمانگاه بهداری و بهزیستی جویم ((دکتر بنی فاشیو فور ماران)) باعث شد تا وی مطالب زیادی در خصوص پزشکی ، داروشناسی و ترزیقات فرا گرفته و با اخذ مجوز از بهداری لارستان اولین داروخانه جویم را در سال ۱۳۵۷ ه.ش تاسیس نماید.
در سال ۱۳۶۵ مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم تربیتی اخذ نمود و تا سال ۱۳۷۰ در سمت مدریت یا دبیری دبیرستان شهید دکتر چمران جویم به فعالیت اشتغال داشت .
عشق و علاقه شدید به مطالعه ، هوش قوی ، آشنایی با زبانهای انگلیسی و عربی ، حدود ۳۰ سال مطالعه و تحقیق در متون علمی ـ قرآن ـ نهج البلاغه و تفاسیر از صباغی فردی فردی سخنران ، شاعر و آشنا به معارف اسلامی ساخت . محبت وی به خاندان عصمت و طهارت و اظهار آن به خطبه و مداحی از جمله صفات ارزنده مشارالیه قلمداد می شود.
آثار :
1. دیوان شعر
2. خاطرات جبهه
3. سفر نامه سوریه
4. ترجمه و تفسیر دعای جوشن کبیر
5. مسؤلیت اجتماعی یک شیعه
6. خسی در عرفات (سفرنامه حج)
آثار نامبرده هنوز منتشر نشده است .
مادرا از غم هجرت به دل من شرر است هر که مادر زیرش رفت زمن با خبر است
من فدای دل پر مهر تو ای مام عزیز سوخت قلبم، به خدا مادر من چون گهر است
بهر تو روز و شبان نوحه و زاری بکنم آه و افسوس عزیزم که همه بی ثمر است
شیر زن بودی و چون مرد مرا پروردی مادری چون تو نه مام است که مام و پدر است
سنه شصت ونه لیله جمعه است عروج اول قوس که نام دگرش اوذر است
ساعت یازده و نیم گرگ اجل برد تو را در فراق تو ایا مام دلم شعله ور است
شده ادغام بهم خامه و اشک بصرم خاک قبر تو مرا همچو یکی تاج سراست
خواهم از درگه یزدان که تو را عفو کند وارد باغ جنان گردی و حتمأ اثر است
دوباره موسم استاد و درس شد دوباره موسم تدریس هر مدرس شد
بیا که کیمیای حریفان تمام چون مس شد ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
ساط علم به هر کوی علم کرد هر آنکه نوشت به دست خویش دیو جهل کفن کرد هر آنکه نوشت
لباس عافیت و خیر به تن کرد هر آنکه نوشت به دست خویش دیو جهل کفن کرد هر آنکه نوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
دلا چه میگذرد در بروج و عرش و سماء چه صاف و مشتعش است آسمان او قراء
یقین که پا نهاد اندر زمین حبیب خدا به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا ء
فدای عارض نسرین و چشم نرگش شد
.
