شعرامعاصر

زندگی نامه علی اصغر رحمانی

علی اصغر رحمانی فرزند آیه الله حاج علی نقی جویمی در سال ۱۳۰۱ دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدایی را نزد والد ماجدش به پایان رساند و سپس در ایام جوانی علیرغم فقدان وجود پروجود پدر برای ادامه تحصیل عازم جهرم شد . پس از چندی به موطن اصلی خویش بازگشت

در سال ۱۳۲۶ به دعوت مردم گراش عازم آن ولایت شد و در همانجا ازدواج کرد توقف وی در گراش ۳۲ سال طول کشید و در زمستان ۱۳۵۸ بر اثر عارضه بیماری بدرود حیات گفت .

بیچاره منم که در دهی جا دارم            در خانه گرگ و پارس ماوا دارم

باشم به عذاب جاودانی جهان              ماتم که خدا چه شهر و سودا دادم

من در همه حال شکر یزدان گویم        در شاهره عبادت وی پویم

خواهند احساس ویم یک حالت           کابشخور عبادت وی پویم

از ماندن ده نه حال و نی مال مرا       نی دانش و بخردی و اجلال مرا

شاید که عنان کشم بشهری زبلاد        تابد اگر آن کوکب اقبال مرا

 

الا ای که دنش پژوهی به دهر         توانی که دانش بجویی به شهر

زده رو سوی شهر کن ای پسر       که دل را کند ماندن ده کپر

جراحت به قلب از دهات آیدت        تباهی بجای نجات آیدت

اقمت گزیدم به ده چند سال           پدید آمدم زین اقامت کلال

نه در ده کمالی که دارد کلال        نه بینی جلالی که یابی ملال

در آن در یکتا شود خاک در        بصر در ده شود بی بصر

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *