ساسانیان

چو شب روز شد بامداد پگاه بفرمود تا باز گردد…

بیامد بشبگیر دستور شاه همى کرد کودک بمیدان سپاه‏ یکى…

چو بهرام بنشست بر تخت زر دل و مغز جوشان…

چو شب دامن روز اندر کشید درفش خور آمد ز…

پدر آرزو کرد بهرام را چه بهرام خورشید خود کام…

برین گونه بگذشت سالى تمام همى داشتى هر کسى مى…

چو شد ساخته کار آتشکده همان جاى نوروز و جشن…

سوارى ز قنّوج تازان برفت بآگاهى‏ء رفتن شاه تفت‏ که…

چو لشکر بدیدند روى قباد ز دیدار او انجمن گشت…

ز گیلان براه مداین کشید شمار و کران سپه را…