بزد مهره در جام بر پشت پیل ازو بر شد…
بگستهم و طوس آمد این آگهى که تیره شد آن…
فرستاده نزدیک دستان رسید بکردار آتش دلش بر دمید سوى…
میان سپهدار و آن سرو بن زنى بود گوینده شیرین…
چو آمد ز درگاه مهراب شاد همى کرد از زال…
کنون پر شگفتى یکى داستان بپیوندم از گفته باستان نگه…
پس آگاهى آمد بشاه بزرگ ز مهراب و دستان سام…
شبى از شبان داغ دل خفته بود ز کار زمانه…
چو شاه جهاندار بگشاد روى زمین را ببوسید و شد…
یکایک بشاه آمد این آگهى که سام آمد از کوه…
