سخن بزرگان

ارد بزرگ : فرزند نانجیب ، آتش عمر پدر است
ارد بزرگ : توان آدمیان را، با آرزوهایشان می شود سنجید .
ارد بزرگ : خردمندان ترس را هم به بازی می گیرند .
ارد بزرگ : آواز سرد از سینه نا امید بر می خیزد
فردوسی : فرمانرویانی که گوش به فرمان مردم دارند در زندگی جز رامش و آوای نوش نخواهند شنید
ارد بزرگ : گاهی شالوده و ریشه شکست های بزرگ ، از اشتباهات بسیار ریز و کوچک سرچشمه می گیرد
ارد بزرگ : رایزنی که کار ، اجرایی می کند ، قابل اعتماد نیست .
ارد بزرگ : اگر بر ساماندهی نیروهای خود توانا نباشیم ، دیگران سرنوشتمان را می سازند
لقمان : راز خود را پنهان دار . رنج بسیار در طلب آن چه سود بخشد ، اندک شمار
بزرگمهر : آنچه دلخواه همه است جز تن درستی نیست ، که اگر کسی روزی از آن محروم شد آرزویی جز بدست آوردنش ندارد
بایزید بسطامی : یا چنان نمای که هستی ،یا چنا باش که می نمایی .
فردوسی : فرمانرویانی که گوش به فرمان مردم دارند در زندگی جز رامش و آوای نوش نخواهند شنید
ابو علی سینا : در برف ، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند .
نادر شاه افشار : اگر جانبازی جوانان ایران نباشد نیروی دهها نادر هم به جای نخواهد رسید
ارد بزرگ : برآزندگان به گفتار سخیف و کم ارزش زندگی خویش را تباه نمی سازند

باب چهارم در فوايد خاموشى

حکایت که دانم عیب من چون من ندانى

یک روز جالینوس ابلهی را دید دست در گریبان دانشمندی زده و بی حرمتی همی کرد . گفت : اگر این نادان نبودی کار وی با نادانان بدینجا نرسیدی .

دو عاقل را نباشد کین و پیکار

نه دانایى ستیزد با سبکسار

اگر نادان به وحشت سخت گوید

خردمندش به نرمى دل بجوید

دو صاحبدل نگهدارند مویى

همیدون سرکشى ، آزرم جویى

و گر بر هر دو جانب جاهلانند

اگر زنجیر باشد بگسلانند

یکى را زشتخویى داد دشنام

تحمل کرد و گفت اى خوب فرجام

بتر زانم که خواهى گفتن آنى

که دانم عیب من چون من ندانى

.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ