حسین پژمان بختیاری در ۱۲۷۹تهران متواد شد شاعر و تصنیفسرای ایرانی عصر قاجار و دورهٔ پهلوی بود. پدرش علیمراد امیرپنجه بختیاری بود و مادرش عالمتاج قائم مقامی (ژاله) نیز از زنان سراینده روزگار ماست که اندوه زن سنتی در آثارش موج میزند و نسب به خاندان میرزا ابوالقاسم قائممقام میبرد. وی تحصیلات خود را در تهران به پایان رساند و با زبان و ادب فرانسه نیز آشنا شد . که نتیجه این آشنایی چندین تارجمه از آثار اروپایی بود .پس از اتمام تحصیلات مدتی در خدمت وزارت پست و تلگراف بود و سپس به شعر و تصنیف روی آورد. برخی از آثار شاتوبریان همچون «وفای زن»، «آتالا» و «رنه» توسط او ترجمه شدهاست.
پژمان بختیاری از شاعران سنت گرای دوران ماست .وی تصحیح دیوان حافظ را بر عهده داشت که وی را در حوزه حافظ پژوهی دارای جایگاه خاصی می کند.
پژمان شاعری بود عاشقانه سرا به سبک و سیاق کهن . که مشخصه شاخص شعر او بیان نرم بافت سعدی وار ، تعابیر دلپذیر و مفاهیم سنتی است
در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد کس جای در این خانه ویرانه ندارد
دل را به کف هر که دهم باز پس آرد کس تاب نگهداری دیوانه ندارد
در بزم جهان جز دل حسرت کش مانیست آن شمع که میسوزد و پروانه ندارد
دل خانه عشقست خدا را به که گویم کارایشی از عشق کس این خانه ندارد
گفتم مه من! از چه تو در دام نیفتی گفتا چه کنم دام شما دانه ندارد
در انجمن عقل فروشان ننهم پای دیوانه سر صحبت فرزانه ندارد
تا چند کنی قصه اسکندر و دارا ده روزه عمر این همه افسانه ندارد
کتاب منتشر شده
دیوان اشعار
زن بیچاره
خاشاک
محاکمه شاعر
اندرز یک مادر
کویر اندیشه
تاریخ پست و تلگراف در ایران
سیه روز
محاکمه شاعر
او همچنین تصحیح کتبی نظیر: لسان الغیب دیوان حافظ، دیوان جامی، ترانههای خیام، خمسه نظامی دیوان ژاله قائم مقامی را برعهده داشتهاست.
.
با تشکر از توجه شما
نام پدر ایشان چک میشود و در صورت صحت تغییر پیدا میکند
با تشکر
سلام خسته نباشی مرد پارسی. شکل وبکده اتان عالی ست. در مورد متن پژمان نام پدرش اصلاح شود. نام علیمردان خان امیرپنجه درست است. دعوت میکنم به وبلاگ من سری هم بزنید. وعلاقه داشتید برای تبادل لینک تصمیم بگیرید و مرا هم خبر کنید. با سپاس