سخن بزرگان

ارد بزرگ : چو گرمای تن مردان و زنان کهن به آسمان پر کشید با یاد خویش اندیشه هواخواهان خود را گرما دهند
فردوسی : خداوند درهای هنر را بر روی دانایان دادگر گشوده است
ارد بزرگ : فرمانروای دانا می داند ، هیچ ندای با کُشتن خفه نمی شود
ارد بزرگ : هیچگاه به دروغگویان میدان کارگزاری ندهید ، با وجود این که توانایی انجام آن را بهتر از هر کسی داشته باشند
نایلون بنا پارت : کم دانستن و پر گفتن مثل پول نداشتن و خر کردن است
ارد بزرگ : امید در درون کسی که هنوز راهی را برای خویش برنگزیده جای نمی گیرد
لقمان : راز خود را پنهان دار . رنج بسیار در طلب آن چه سود بخشد ، اندک شمار
ارد بزرگ : اسطوره ها زاینده اند ! آنان برای فرزندان سرزمین خویش همواره امید به ارمغان می آورند
ارد بزرگ : آدمیانی که با دیگران روراست نیستند با خود نیز بدین گونه اند
بزرگمهر : مرگ نادان به از زندگی اوست
ارد بزرگ : برآزندگان چشم در دست پر از بذر خویش دارند و آسمانی که مهربان است صدای غرش باد هرزه گرد آنها را از راه خویش برنمی گرداند
ارد بزرگ : تنها مبارزه با ناراستی ها به ما ارزش داده و هم زیستی با تباهی سرافکندگی به دنبال دارد .
نادر شاه افشار : تمام وجودم را برای سرفرازی میهن بخشیدم به این امید که افتخاری ابدی برای کشورم کسب کنم
بزرگمهر : آن که آرزوی سروری دارد باید هنر بسیار داشته باشد
ارد بزرگ : دریاها نماد فروتنی هستند . در نهاد خود کوه هایی بلندتر از خشکی دارند ولی هیچ گاه آن را به رخ ما نمی کشند .