خطاطشعراقرن هفتم هجری 582 الی 679 شمسی

زندگی نامه همگر شیرازی

خواجه مجد الدین یکی از بزرگترین شاعران و سخن شناسان سده هفتم هجریست که نسبتش به کسری انوشیروان می رسد . در فنون شعر و خوشنویسی از کم نظیران روزگار خود به شمار میرفت

گویند :چنان تند نویس بود که کتاب سلجوق نامه  را در یک روز نوشت . در آغاز جوانی به شغل رفو گری میپرداخت و از این جهت به همگر معروف شده است

همگر از جمله شاعرانیست که در شعر و ادب شهرت جهانی یافته و با کمال عزت و احترام زیسته اند

وی در زمان اتابکان فارس ملک الشعرا و ندیم مجلس سلاطین و امرا بود و گویا به مقام صدارت هم رسیده است  . دولتشاه گوید :

در روزگار خود ملک الشعرای فارس و عراق عجم بود و هر مشکلی که در علم شعر در آن دیار واقع شدی همگان رجوع به او کردند و دیوان خواجه مجد الدین در عراق شهرتی عظیم دارد و لطایف و ظرایف او بین الخواص و العوام مذکور است

در قصیده سرائی دستی قوی داشت و نخست  مجد  تخلص میکرد که بعد ها به  همگر  تغییر داد . دیوانش را در حدود سه هزاربیت نوشته اند وی در سال ۶۶۶ – ۶۸۶ هجری – در گذشت

 

ای چهره تو ایئنه صنع خدائی                  جان گهره گشاید ز تو چون چهره گشائی

آیینه  همه چیز نماید بجز از جان              تو هیچ بجز صورت جان می ننمائی

بر دعوت من عارض تو شاهد عدلست        بر روی تو خطت بدهد نیز گوائی

من مهر گیا ورزم و از وی نبرم مهر         تا سبزه خط تو کند مهر گیائی

دانم به حقیقت که همه خلق ترایند            من هیچ ندانم که تو از خلق کرائی

کینی ننمائی که نه در مهر فزایم             مهری ننمایم که نه در کینه فزائی

 

.

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن