برچسب: سنگ کلیه

((برطرف کننده استسقاء و جمع شدن آب در بدن))

قطی سیاه  که در همدان انگور کولی  نامیده می شود از زمانهای قدیم مورد مصرف مردم بوده و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند .

آقطی سیاه که خمان کبیر نیز نامیده می شود درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به ۱۰ متر می رسد . این درختچه معمولا در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه دار می روید .

برگهای آن سبز رنگ ، بیضوی ،  دندانه دار  و مرکب از ۵-۷ برگچه می باشد اگر برگها شکسته و مالش داده شود بوی بدی از آن متصاعد می شود .

گلهای آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود . میوه آقطی سیاه گوشتی ، ریز مانند انگور و برنگ آبی سیر می باشد .

قسمت مورد استفاده این درختچه گل ، برگ و پوست داخلی ساقه آن است .

آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید .

ترکیبات شیمیایی:

پوست این درختچه و برگ آن دارای موادی مانند سامبوسین Sambucine  سامبو نیگرین Sambunigerine ، کولین ، سیکوتین Cicutine و مقدار کمی نیترات پتاسیم می باشد . در گلهای آن الدرین Elderine  و مقدار کمی اسانس وجود دارد . میوه آقطی سیاه دارای کریزان تمینChrysanthemin ، مواد قندی ، اسانس ، صمغ ، اسید والریانیک و اسید استیک می باشد .

خواص طبی:

اقطی سیاه از نظر طب قدیمایران سرد و خشک است. پوست ثانوی (داخلی) ساقه و ریشه ی آن از نظر طبی موثرترین قسمت این گیاه است.

1. در درمان رماتیسم و درد مفاصل موثر است.
2. ادرار آور است.
3. ملین و ضد یبوست می باشد و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات رودهی بزرگ در آنها ضعیف شده است.
4. دم کرده برگهای خشک شده ی آن در رفع اسهال موثر است.
5. برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگهای تازه این گیاه را له کنید  یا اینکه از ان پماد تهیه کنید وروی بواسیر دردناک بگذارید.
6. درمان کننده استسقاء می باشد و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می شازد.
7. برای از بین بردن خارش بدن، پوست ساقه ی آن را در روغن بجوشانید و سپس صاف کنید و بگذارریدسرد شود. این روغن را روی قسمت هایی که خارش داره، بزنید.
8.  برای جوش خوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، از دم کرده ی ریشه این درخچه استفاده کنید.
9. دم کرده ی گل های خشک شده ی آقطی سیاه درمان کننده ی گریپ، سرماخوردگی، بیماریهای دستگاه تنفسی و نقرس می باشد.
10. جوشانده ی گل های خشک شده ی این گیاه برای معالجه ی برونشیت و ذات الجنب مفید است.
11. بخور گل های آقطی سیاه برای درمان بیماری سل مفید است و اخلاط چسبناک را از گلو خارج می سازد.
12. بیماریهای کلیه و مجاری ادرار را درمان می کند.
13. سنگ کلیه را خارج می سازد.
14. شیر مادران شیر ده را زیاد می کند.
15. در درمان بیماری صرع مفید است.
16. جوشانده ی گل های خشک شده آقطی سیاه را به صورت کمپرس روی زخم های اگزما بگذارید، اثر مطلوب خواهد داشت.
17. خوردن میوه ی آقطی سیاه و مالیدن آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می شود.
18. جوشانده ی گل های آقطی سیاه را روی سوختگی ها بگذارید و کمپرس کنید، اثر شفا بخش دارد.
19. برای از بین بردن ورم چشم، می توان چشم را با جوشانده ی گل های این گیاه شست و شو داد.
20. جوشانده ی برگ این درخت، آفت درختان و سبزیجات را از بین می برد.
21. اگر پوست حساسی دارید، برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش، از دم کرده ی گل های آقطی  سیاه استفاده کنید.
22. برای شادابی پوست صورت و از بین بردن لکه ها و کک و مک می توان از ماسک زیر استفاده کرد:

گل های خشک شده ی آقطی سیاه را دم کنیدو مقداری پودر باقلای خشک را در ظرفی بریزید، سپس دم کرده ی آقطی سیاه را روی آن بریزید و خمیری تهیه کنید. این خمیر را به ورت ماسک روی صورت بگذارید و پس از یک ربع ساعت بشوییید. این ماسک را  هر روز روی پوست صورت خود بگذارید تا صورت را جوان و شاداب کنند.

 

مضرات آقطی سیاه

الف- استفاده زیاد از اقطی سیاه ممکن است باعث تهوع و همچنین  ورم روده ها شود.

ب آقطی سیاه سرد است و بنابراین افراد سرد مزاج حتما باید آن را با عسل بخورند.

.

دو نوع درخت بادام وجود دارد یک نوع دارای گلهای صورتی بادام شیرین تولید می‌کند و نوع دیگر آن با گلهای سفید بادام تلخ دارد. مغز نوع اول حاوی روغن نافرار و امولسیون است. تا اوایل قرن بیستم از آن به صورت خوراکی در پزشکی استفاده می‌شد اما به این شرط که بادام نوع تلخ به آن اضافه نشده بود. در پزشکی نوین هم نسبتا متداول بود اما پزشکان دیگر آنرا تجویز نکردند. بادام تلخ نسبتا پهن‌تر و کوتاه‌تر از نوع شیرین است و حاوی تقریبا ۵۰ درصد روغن نافرار موجود در بادامهای شیرین می‌باشد. همچنین دارای امولسیون مخمر است که در حضور آب روی آمیگدالین و گلوکوئید اثر کرده ، تولید گلوکز ، سیانور و روغن عصاره‌ای بادام تلخ یا بنزالدئید می‌کند. ممکن است بادامهای تلخ بین ۶ تا ۸ درصد سیانید هیدروژن تولید نمایند.

بادام شیرین عملا فاقد نشاسته است بنابراین می‌توان از آن در تهیه کیک و بیسکویت برای بیماران دیابتی یا هر نوع دیگری از بیماریهای قندی استفاده کرد. همچنین عصاره بادام می‌تواند جایگزین مناسبی برای عصاره وانیل دربین بیماران دیابتی باشد.

چون بادام تلخ دارای اسید سیانیدریک است در مصرف آن باید نهایت دقت را به عمل آورد.
مغز بادام تلخ از نظر طب قدیم ایران خیلی گرم و خشک است.

• بادام تلخ را آسیاب و با سرکه مخلوط کنید ضماد خوبی برای سردرد می باشد. همچنین مالیدن آن دور چشم بریای تقویت بینایی مفید است.
• خوردن بادام تلخ برای تنگی نفس، سرفه و ورم ریه مفید است.
• بادام تلخ را با عسل بخورید،کبد و طحال را تمییز می کند.
• برای رفع درد کلیه ها، بادام تلخ را با نشاسته و نعناع بخورید.
• بادام تلخ مخلوط با عسل برای قولنج مفید است.
• برای از بین بردن سنگ کلیه و ناراحتی های کلیه بادام تلخ را شیره ی انگور مخلوط کنید و بخورید.
• برای از بین بردن لکه های صورت بادام تلخ را پودر کنید و با سرکه مخلوط و  ضمادی از آن درست کنید و روی پوست بگذارید.
• ضماد بادام تلخ برای درمان زخم های کهنه خارش و مخملک به کار می رود.
• ضماد ریشه ی درخت بادام تلخ مخلوط با روغن گل سرخ برای تسکین سردرد مفید است.
• روغن بادام تلخ خاصیت مسهلی دارد.
• روغن بادام تلخ برای تنگی نفس، درد کلیه و خارج کردن سنگ مثانه مفید است.
• برای رفع زنگ زدن و صدا در گوش یک قطره از روغن بادام تلخ را در گوش بریزید.
• مالیدن روغن بادام تلخ روی صورت لکه ها و چین و چروک را از بین می برد.
•  روغن بادام تلخ ترک دست و پا را که از سرما ایجاد شده از بین می برد.
• آنهایی که مبتلا به اگزما هستند اگر از بادام تلخ خمیری درست کنند از اه به جای صابون برای شستشو ی نقاطی که مبتلا به اگزما است استفاده کنند به زودی بهبود می یابنند.
• خمیر بادام تلخ برای رفع بوی بد پا و زیر بغل مفید است.
• روغن بادام تلخ برای درمان سیاه سرفه مفید است.

مضرات بادام:
بادام از نظر این که دارای مواد مغذی بسیاری است غذای بسیار خوبی به شمار می رود، ولی چون سنگین و ثقیل الهضم است نباید در خوردن آن افراط کرد و مقدار آن نباید در روز بیشتر از ده دانه باشد.
بادام همچنین برای معده های ضعیف و سرد خوب نیست و اشخاصی که معده ی ضعیفی دارند بهتر است بادام را با شکر بخورند.

.

باقلا (که باقالا یا باقالی هم گفته می شود) گیاهی است یک ساله از خانواده بقولات. دارای برگهای تخم مرغ شکل و میوه غلاف مانند است. به میوه و دانه آن نیز باقلا گفته می‌شود

خواص درمانی:
باقلا از نظر طب قدیم ایران سرد و تر است و گل آن گرم می باشد.

1. دم کرده ی گل باقلا ضد تشنج و ادرار آور است.
2.  دم کرده یگل بقلا سنگ کلیه را دفع می کند و برای قولنج های کلیوی مفید است.
3.  جوشانده ی باقلا برای ورم مثانه مفید است.
4.  جوشانده ی بقلا اثر خوبی در رفع رماتیسم دارد.
5. از جوشانده ی باقلا برای درمان نقرس استفاده کنید.
6.  جوشانده ی باقلا آب اضافی را از بدن خارج می سازد.
7.  اگر باقلا را سرک و آب بپزید و با پوست بخورید اسهال مزمن را درمان می کند.
8. برای رفع گرفتگی صدا آرد باقلا را با روغن بادام و قند مخلوط کنید و بخورید.
9.  برای رفع کوفتگی و ورم پستان آرد باقلا را با آرد جو مخلوط کرده و با سرکه و نعناع بپزید و ضمادی را که به دست می آید روی ورم و کوفتگی قرار دهید.
10.  ضماد آرد باقلا با شنبلیله و عسل برای نرم کردن دمل و ورم بنا گوش و زیر چشم مفید است.
11.  جوشانده ی باقلا شکم روش های مزمن را برطرف می کند.
12.  ضماد باقلا جوش و کرک را می رساند و چرک را خارج می کند.
13.  برای درمان تکرر ادرار از جوشانده ی ریشه ی باقلا استفاده کنید.
14.  جوشانده ی سر شاخه های باقلا مستی مشروبات الکلی را برطرف می کند.
15.  برای رفع التهاب و درد نوک انگشتان و ناخن باید یک مشت برگ باقلا را با نیم لیتر آب بجوشانید سپس بگذارید کمی سرد شود و انگشتان خود را به مدت دو ساعت در آن قرار دهید تا درد برطرف شود.
16.  برای خوشمزه شدن نان به مقدار دو درصد آرد باقلا به آن اضافه کنید.

مضرات باقلا:
باقلا در بعضی از اشخاص تولید نفخ و سنگینی سر  معده می کند. برای جلوگیری از این عوارض باید ابتدا باقلا را پوست بکنید و بجوشانید و آب آن را دور بریزید سپس به آن آب اضافه کنید و بعد از پختن با روغن بادام و ادویه ی گرم مانند دارچین و فلفل بخورید.
مصرف باقلای تازه ممکن است تولید مسمومیت کند و حساسیت شدید بکند که گاهی موجب مرگ می شود بنابراین باید در خوردن باقلای تازه و خام احتیاط کرد.
معمولا اشخاصی که به باقلای تازه حساسیت دارند فاقد یک آنژیم مخصوص هستند.

 

.