روایت گزنفن در باب لودیه و کورش

گزنفن در کورش نامه خود می نویسد : پس از ایشتوویگو پسرش هوخشتره پادشاه ماد گشت و چون فرمانروای آشاریان – یعنی بابلیان – ، لودیان و مردمان آسیای کوچک را بر مادها بر انگیخته آهنگ جنگ با هوخشتره را داشت این مرد از کمبوجیه تاجدار پارسی یاری خواست کمبوجیه پسرش کورش را با سپاه نخبه ای به کمک مادها فرستاد. کورش سربازان مادی را سپر و جوشن و شمشیر داد و به جنگ تن به تن خویگرشان ساخت آنگاه آنان را برداشته به جنگ دشمنان رفت

وی نخست بر پادشاه ارمنستان که پیش از آن باج گذار مادها می بود لیکن از چندی پیش آهنگ سرکشی داشت تاخت و مسان وا را که به ک.هستان فرستاده شده بودند به چنگ آورد و ناچارش کرد که سر فروتنی و فرمانبرداری پیش آورد سپس گروهی از مردمان کلده را همواره بر مرزهای ارمنستان دستبرد می زند گوشمالی داد و به ماد برگشت لیکن باز برای این که سربازانش کارهای پهلوانی و جنگی را از یاد نبرد سپاهش را برداشت و برای جنگ با کرزوس و پادشاه آشور رفت

روایت گزفن را هیچ ماخذ غربی و یا شرقی تایید نمی کند و چنان که میدانیم ایشتویگو پسری نداشت که جانشینش شود چه رسد بدان که سرور کورش هم گردد آنچه گزفن در این باره می آورد ساخته و پرداخته خودش می باشد و اهمیت تاریخی ندارد

.