پیشروی کورش

از سوی دیگر کورش نیز سپاه ایارنی را از همدان بیرون اورد و راهی راکه از میان کو های بلند و دره های ژرف به سوی کناذه های بین النهرین و ارمنستان و کاپادوکیه و پتریا و لودیه می رفت در پیش گرفت اگر چه بیشتر سرزمین هاوی که وی می بایس=ت به پیمان در دست دشمنانش بود و از این روی کار لشکرکشی او سخت تر از کرزوس می نمود لیکن وی پهلوانانه و بی آنکه از دشواری ها ابرو خم کند از کوه های زاگرس گذشت و آ« راه را شمشیر به دست در نوردید وی درین هنگام می توانست بر بابلیان بتازد و نبونهئید را به پاداش بد خواهیش به میدان جنگ بکشاند لیکن خردمندانهتر آ« دید که سخت کار را با کرزوس یکسره کند و پس از آن به بابل که استوارترین شهر جهان بود روی آورد بنابرین کورش در پائین اربلا از رود دجله گذشت و در راهی که پهلو به پهلوی کوهستان توروس به سوی باختر آسیای کوچک می رفت گام نهاد تا به حران وکی لی کیه که هر دو در دست نبوئه ئید بود برود زیرا این راه اهمیت سوق الجیشی و بازرگانی فراوان داشت از سوی دیگر کورش می توانسد با در دست داشتن آب نبوئه نید را از پیوستن به کرزوس باز دارد

مردم آشور و نینوا تندیس های خدایانشان را برداشته به بابل گریختند تا ایارنیان بر آنها دست نیابند . امستد گوید که کورش حران را هم در همین هنگام بگشود و گمان می کند به خاطر از دست دادن حران بود که نبوئه ئید بکین جویی برخاست و هم پیمان پیشین خود کورش را رها کرده به صف دشمنان وی پیوست و با کرزوس هم پیمان شد . گمان وی درست نیست زیرا که هرودتوس گوید کرزوس پیش از آن که مرزهای ایارن بتازد با مصر و بابل پیمان یگانگی بسته بود یعنی هنگامی که هنوز کورش در ایران به سر می برد نبوئه ئید و امازیس به جنگ با وی همداستان گشته بودند و از سوی دیگر اگر داستان ناسپاسی و گریختن یوری بیاتس درست باشد تاریخ پیمان بستن نبوئه ئید و آمازیس با کرزوس به پیش از لشکرکشی کورش می افتد باری کورش همه آشور شمالی را به آسانی به چنگ اورد زیرا آن سرزمین پیش از آن که هب دست نبوئه ئید بیافتد بخشی از ایرانشهر مادها بود و از این روی بومیان کورش را به نام جانشین شهریاران ماد به سروری خود می پذیرفتند

پس از آن کورش به سوی کی لی کیه پیش رفت کی لی کیه تا پیش از آن در جنگ یکی از خاندان های بومی بود که همه لقب سی ین نسیس داشتند و روزگار دست نشانده آشوریان بودند و چندی پیش از آن نبوئه ئید بر ایشان دست یافته بود لیک چون کورش بدانان رسید ایشان او را به سروری پذیرفتند . شاهنشاه ایرانشهر نیز انان را گرم بنواخت و فرمانروائی آنجا را به پادشاهان بومی خودشان سپرد . از آن پس کی لی کیه یکی از استان های ایرانشهر شد

کورش از کی لی کیه به کاپادوکیه رفت و مردم اینجا نیز اورا فرمانبردند و از این سرزمین هم به نام کت و پتوکا یکی از استان های ایرانشهر به شمار آمد گمان می رود در همین هنگام ارمنیان نیز ناچار شدند فرمانبرداری از کورش را بپذیرند و از آن هنگام استان ارمی نه یکی از بخش های شاهنشاهی کورش گشت این پیشرفت های درخشان سپاه پیروزگر ایارنی را به روبروی پتریا و جنگاوران کرزوس  رسانید و دو سپاه اماده نبرد شدند

.