گشودن بابل به روایت برسوس

برسوس دانشمند کلدانی در این باره نوشته ای داشته است که از میان رفته لیکن الکساندر پلی هیسر آن را در دست داشته و خود چیزهائی بدان افزوده است . از روی گزارش همین نویسنده است که ژزفوس یهودی و ابیدنوس از افتادن بابل به دست کورش سخن رانده اند. ژزفوس گوید : در هفدهمین سال پادشاهی نبونه ئید کورش رهبر پارسیان که همه آسیا را به زیر فرمان درآورده بود با سپاهی بزرگ به سوی بابل تاخت.

هنگامی که نبونه ئید دریافت کورش اهنگ در آویختن با وی را دارد لشکریان خود را گرد آورد و در بیرون شهر به جنگ پارسیان رفت لیکن شکست خورد و با چند تن از یاراناش به شهر  برسیپا گریخت . پس از آن کورش بابل را گرفت و از آنجا که دریافته بود بابلیان آهنگ شورش دارند و اگر شهر را بازگیرند با داشتن برجو باروی استوارش پس گرفتن آن دردسر فراوان خواهد داشت بفرمود تا در دیوار بیرونی رخنه ای بزرگ ایجاد کردند . آنگاه وی بر سیپا تاخت تا شهر را محاصره کند و نبونه ئید را بگیرد

ولی فرمانروای بابل بی جنگ پیش آمد و خود را به کورش سپرد . پادشاه پارسیان با وی به نیکی و جوانمردی رفتار کرد و فرمانداری سرزمین کرمان را بدو داد و وی سالیان دراز در آنجا بزیست تا درگذشت

این داستان را یوسی بیوس نیز از روی نوشته آبیدنوس اورده است و چنان که گفتیم ، سرچشمه اصلی روایت برسوس بوده است

.