داهه ها

 از قبیله های چادر نشین ایرانی داهه ها بودند که در سرتاسر ایرانشهر از کناره های دریای خزر گرفته تا خوزستان و کناره های دریای پارس پراکنده بودند . حتی در تورات یهودیان نیز از ایشان نام برده است
در اوستا از مردمی به نام داهه سخن رفته است و فروهرهای – روان نیک مردگان – پاککمردان و پاکزنان آن قوم ستوده شده اند.

این واژه داهه که در سانسکریت نیز داسه آمده است و به معنی قبیله های دشمن که  اندکی هم خوی اهریمنی داشته باشند گرفته شده ، از همان ریشه ده پارسی – دهیو در پارسی باستان – و دهها در زبان قوم ساس می باشد

لیکن از آنچه گفتیم نباید نتیجه گرفت که همه این مردمان پارسی بوده اند بلکه باید پذیرفت که چند ات از قبیله ای ایرانی در روزگاران کهن داهه نام داشتند که از میان آنان یکی قبیله داهه پارسی بوده است

.