کاظم سادات اشکوری در سال ۱۳۱۷ در اشکور بالا از توابع گیلان به دنیا آمد وی فارغ التحصیل جغرافیای انسانی و اقتصادی از دانشگاه تهران است .
اشکبوری از شاعران مطرح معاصر است که در ابتدای کار شاعری پیوسته در جهت تکامل شعر خویش و یافتن زبانی مستقل و مشخص کوشیده است .
شعر های اولیه او چهارپاره های پیوسته است با مضامین و تصاویری از طبیعت. شعر اشکبوری لحنی مهربان و صمیمی دارد که با زبانی ساده و آشکار سروده شده است اشکبوری با تیزبینی شاعرانه خویش ، طبیعت زادگاه خود را موشکافانه و دقیق در تصاویری بدیع منعکس میکند و انسان را به دیدار از طبیعت با نگاهی دیگرگونه دعوت می کند
در اشعار او طبیعتو حالات متنوع آن در قالب ترکیبات ساده و خوش اهنگ وصف شده و عمدتا با مضامین اجتماعی در متن شعر همراه است .
شعر اشکبوری گویای نوعی عرفان نیز هست که همراه با تفکر اجتماعی و بازتاب آن در تصاویر و حالات طبیعت به مشخص های شعری او بدل گشته اند. با نگاهی ژرف به اشعار اشکبوری نوعی نومیدی و اندوهی تلخ را میتوان مشاهده نمود
اشکبوری شاعری است پرمایه که با زباننی شاعرانه و لطیف که همراه طبیعت و انسان و ارتباط نا گسستنی آن دو در اشعارش بازتابی زیبا و گسترده داشته است .
آثار :
- شبها – ۱۳۴۱
- از دم صبح – ۱۳۵۵
- با ماسه های ساحل – ۱۳۵۶
- آن سوی چشم انداز – ۱۳۵۰
- از برکه ها به آینه – ۱۳۵۳
- رگبار آفتاب – ۱۳۵۷
- ماهتاب اسفند – ۱۳۶۷
- چهر فصل – ۱۳۶۸
- در کنار جاده پاییزی – ۱۳۷۰
چندین کتاب نقد و بررسی شعر معاصر و ترجمه چندین کتاب از وی منتشر شده است
پریشان خاطر ودلگیر
فشانده گیسوان در باد
نشسته در پناه کاروان ابرها،
دریا
شب پاییز
در پس کوچه های سال های رفته
می راند
دل
از غم
می سراید
دیده
از دریا.
کنار کلبه
بید و باد
می خوانند.
در باغچه
نگاه تو
خوابیده است
روی ستاره های کوچک تابستان
که مشت مشت آنها را
یک شب زدوده باد
از بام های نیلی بالا.
.
.