شعراقرن سیزده هجری - 1164 الی 1261 شمسی

زندگی نامه داوری شیرازی

میزا محمد پسر میرزا کوچک وصال است که در سال ۱۲۰۱ – ۱۲۳۸ هجری – در شیراز پا به عرصه حیات گذاشت در هنر شاعری و نقاشی و خوشنویسی شهره آفاق بود . انواع خط به ویژه شکسته را خوب می نوشت

معصوم علی مولف طریق الحقایق مینویسد :

کتاب شاهنامه حکیم فردوسی را بر حسب خواهش مرحوم ایلخانی فارس ف محمد قلی خان ابن جانی خان ایلخانی نوشته اند و مصور شده و حقیقتا اعجاز نموده و از جمله جواهر بی قیمت است – این کتاب در موزه مشهد نگهداری میشود

اشعار داوری مشتمل بر قصاید و مسمطات و مثنوی است و به نشته صاحب طرایق الحقایق به سی هزار بیت میرسد

وفات داوری در سال  ۱۲۴۵ – ۱۲۸۳ هجری – رخ داده است

در دل تنگ نخواهم که هوای تو بود           حیفم آید که در این غمکده جای تو بود

چون سرم لایق همسایگی زلف تو نیست      چون سر زلف تو آن به که به پای تو بود

گوئیا خاصیتش تربیت ماه و پری است        سرزمینی که در آن نشو و نمای تو بود

شانه را دیدم و یاد دل خود افتادم              که معلق به سر زلف دو تای تو بود

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن