شرق اندوه

غنچه یک خوابیم

آری، ما غنچه یک خوابیم.

غنچه خواب؟ آیا می‌شکفیم؟

یک روزی، بی جنبش برگ.

اینجا؟

نی، در دره مرگ.

تاریکی ، تنهایی.

نی‌، خلوت زیبایی.

به تماشا چه کسی می‌آید، چه کسی ما را می‌بوید؟

و به بادی پرپر . . . ؟

و فرودی دیگر؟

.

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید

بستن