بردیه

پسر دوم کورش بردیه بود که به زبان امروز برز ( و ) می شود و برز  معنی  بلند می دهد . یونانیان او را مردوس می گفتند زیرا که م را به جای ب می اوردند و حرف y را او U  تلفظ می کردند . اما به زودی به آغاز اسم وا یک حرف S افزودند و با کمی تحریف اسمردیس گفتند . چنین تریفی یک قاعده متداول یونانی بود

بردیه چند سالی از کمبوجیه کوچکتر بود و برخی شاید به گمان آن که وی به هنگام شاهنشاه بودن کورش زاده شده ، ادعا کرده اند که حق ولیعهدی به وی می رسیده است زیرا پارسیان قانونی داشتند مبنی بر آن که پسر ارشد هر شاهنشاه پس از تاجگذاری باید ولیعهد او باشد . این ادعا به حق نیست و از دو موردی که در تاریخ هخامنشیان پیش امد به خوبی پیداست که بدین شکل و طرح اصلا قوت قانونی نداشته . پس بردیه نمیتوانست ولیعهد باشد

ادعای کتزیاس مبنی بر این که کورش حکومت ایرانشهر خاوری را به وی سپرده بود مردود می نماید ، اگر چه چند تن از شاهزادگان هخمانشی بر ناحه شرقی حکومت یافتند ، و شهر بلخ ظاهرا مرکز حکومتی ایارنشهر خاوری به شمار می رفت و نیز سخن گزفن که میگوید کورش فرمانروائی ماد ارمنستان و کادوسیان را به بردیه داده بود بی گمان از حقیقت بهره ای ندارد و گزفن ظاهرا آن را از روی واقعه ای ساخته است که خودش گواه آن بوده ، یعنی رسیدن کورش جوان پسر داریوش دوم به حکومت آسیای کوچک و تقسیم حکومت به دو بهره و در نتیجه دامن زدن به رشک ورزی ها و ستزیه گری های رقیبان از کورش دور است و نمیتوان پذیرفت که وی چنان ناکاردیده و ناهشیار بوده است

چنان که پیداست بردیه بسیار تونومند و پرزور بوده است تا بدانجا که پارسیان او را تنوزر که -تن بزرگ ، تنومند – لقب داده بودند . همین لقب است که کتزیاس به صورت تنواکسارئیس آورده است و به عنوان نام حقیقی بردیه گرفته و همانست که گزفن تنه اکساریس نوشته

.