زندگی نامه ابوبکر محمدبن علی خسروی سرخسی

ابوبکر محمدبن علی خسروی  سرخسی از شاعران نامدار فارسی زبان همطراز رودکی است .وی به علوم روزگار خویش واقف بود و اصطلاحات فلسفی را در شعر آورده  و اندیشه های فلسفی را با خیالهای شاعرانه در هم آمیخته است .

خسروی سرخسی ، شاعر و فیلسوف ایرانی و از مشاهیر قرن چهارم هجری قمری و از بزرگ‌ترین فقیهان مسلمان ماوراءالنهر بوده است. در بخارا تحصیل کرده و در اوزکند به دربار قراخانیان پیوسته بود و به سبب فتوایی که بر خلاف میل خاقان حسن داد به زندان افتاد.

وی به دو زبان فارسی و عربی شعر می سرود و در تاریخ یمنی نام وی را رودکی قرین نامیده اند. ابوبکر محمد میان سال‌های ۴۹۰-۴۸۳ هجری قمری بدرود حیات گفته است.

وی به علوم اوائل (دانش‌های یونان باستان) آگاهی گسترده‌ای داشته و شعرش آمیزه‌ای از اندیشه‌های فلسفی و خیال‌های شاعرانه ‌است. او مدح‌کننده شمس‌المعالی قابوس صاحب بن عباد و امیر ناصرالدوله ابوالحسن محمد بن ابراهیم سیمجور بوده‌است و قابوس و صاحب بن عباد بدو مزد سالیانه می‌داده‌اند.

عجبت من ربی و ربی حکیم          ان احرم العاقل فضل النعیم

ما ظلم الباری و لکنه                  اراد ان یظهر عجزالحکیم

او در مدح کافی الکفاه ابوالقاسم اسماعیل عباد، امیر ناصرالدوله ابوالحسن محمدبن ابراهیم بن سیمجورشعر سروده است همچنین در مدح شمس المعالی ابوالحسن قابوس بن وشمگیربن زیار چنین می‌گوید:

تا کی نالی ز عشق تا کی نالی             سود ندارد گریستن چه سگالی

حلقه ٔ زلفت همه قصیده ٔ عینی            حلقه ٔ جعدت همه قصیده ٔ دالی

نیست بخوبی ترا نظیر و کسی نیز       نیست بچیزی نظیر شمس معالی

.