زندگی نامه سلیم تهرانی

محمد قلی بیگ از شاعران نازک خیال تهران بود . او نیز مانند سایر شعرای ایران در زمان شاهجهان به هندوستان رفت و مقام و مرتبتی بلند یافت . بیشتر اشعارش به سبک هندی ساخته شده و بسیار ظریف و دلنشین است

در سرودن اقسام شعر و آوردن مضامین بکر و تازه دستی داشته است .

میرزا محمد طاهر نصر آبادی مینویسد :

غرض که روانه هند در خدمت اسلام خان وزیر اعظم قرب بهمر سانیده در مدح او شعر بسیار گفته اگر چه شهرتی در اخذ معنی مردم دارد اما معانی غریب و لطیف هم زاده طبع خود دارد

سلیم در سال ۱۰۲۶ – ۱۰۵۷ هجری – در هند بدرود جهان گفت

رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند           نامت نمبرم که دلم گوش میکند

با چشم تر به یاد تو رفتیم زین جهان          چون طفل خردسالی که گریان به خواب رفت

به گوشه ای بنشین و ز نفس ایمن شو       ز سگ خلاص نگردید تا گدا ننشست

به صورتی که توئی کمتر آفریده خدا          ترا کشیدم و دست از قلم کشیده خدا

.