سخن بزرگان

سعدی : اندیشه کردن که چه بگویم ، بهتر از پشیمانی خوردن که چرا گفتم
ارد بزرگ : خردمندان تاریخ همچون رشته کوههای سترگ ، دشتهای آدمیان را نگاهبانی می کنند
ارد بزرگ : خودخواه ترین آدمیان آنانی هستند که چشمشان را بر سرنوشت هم میهنانشان بسته اند
ارد بزرگ : شاگردانی که بدون نوآوری ! همواره سخن استاد خویش را تکرار می کنند هیچگاه برای خود و استادشان فر و شکوهی ، ارمغان نمی آورند .
ارد بزرگ : بی باک به آرمان خویش می اندیشد آرمان هویدا او را رویین تن می سازد
استانلی جونز : ترس همچون چوبی لای چرخ زندگیست
بزرگمهر : فر و شکوه زمانی فزونی می یابد که دانا نزدمان ارجمند باشد ، و کام بدخواه را به زهر بی اعتنایی بیالایم
ارد بزرگ : شاید در کوتاه مدت بدگویان به هدف خود نزدیک شوند اما در بلند مدت رسوای جهانند .
ارد بزرگ : بارش باران از پستان گیتی ، فرزندان را در دل خاک جانی می دهد و زندگی را هویدا می کند و چه نیک مردان و زنانی که می بارند برای شکوفا شدن بستر آیندگ
ارد بزرگ : هر چه بلند پروازتر باشید تپش دلتان کمتر خواهد شد . فشار و دردهای روانیتان نیز .
ارد بزرگ : ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است
بایزید بسطامی : یا چنان نمای که هستی ،یا چنا باش که می نمایی .
ارد بزرگ : اندیشه پروازگر است جایی فرودش آوریم که زیبایی خانه دارد
بزرگمهر : مرگ نادان به از زندگی اوست
ساموئل اسمایلز : هرگز نا امید مباش چون ممکن ات آخرین کلید همه درها را بگشاید

شرق اندوه

گزار

باز آمدم از چشمه خواب، کوزه تر در دستم.

مرغانی می‌خواندند. نیلوفر وا می‌شد. کوزه تر بشکستم.

در بستم

و در ایوان تماشای تو بنشستم.

.

برچسب ها

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ