شعراقرن سیزده هجری - 1164 الی 1261 شمسی
زندگی نامه شیدای اصفهانی

محمد علی از سخنوران نکته سنج و شیرین بیان اصفهان بود . وی در ابتدای جوانی به شیراز رفت و تا پایان عمر در آن شهر زیست . شیدا شاعری رند و عاشق پیش هبود . احمد گرجی که با وی معاشرت داشت در تذکره اختر مینویسد :
در غزلسرایی طبع خوش و سلیقه درستی داشت صاحب دیوان است قریب به شش قزار بیت دیوان دارد . سوخته یی که تمامت عمر بسوز و گداز عشق و عاشقی مبتلا و از تاثیر تخلص واله و شیدا می زیست
شیدا در اواخر عمر به خاطر افراط در استفاده از افیون رنجور شد و روزگاری ب هسختی و پریشانی گذراند و عاقبت در ۱۱۷۸ – ۱۲۱۴ هجری – در شیراز وفات یافت
مرا بیگانه کرد از آشنایان بنازم آن نگاه آشنا را
غیر را سر چو به نازی تفکر نگرم سوزم از غم که مبادا به خیال تو بود
شتاب کن ز پی قاتل من که میترسم مبادا ناز تو باعث شود درنگ مرا
مرا کشند به جرم محبت تو و من به این خوشم که برای تو می کشند مرا
.