صوفی از پرتو می راز نهانی دانست گوهر هر کس…
بی مهر رخت روز مرا نور نماندست وز عمر مرا…
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت بازآید و…
حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست باده پیش…
صوفی بیا که آینه صافیست جام را تا بنگری صفای…
روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست…
روضه خلد برین خلوت درویشان است مایه محتشمی خدمت درویشان…
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است شمشاد خانه…
گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اینجا فدای اشتباهی…
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود طاق ابروی…
