میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت خوش…
روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست در غنچه‌ای…
مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست دل سرگشته…
مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست که…
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفت…
صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است وقت…
چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت حقوق خدمت ما…
اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست زبان خموش ولیکن…
کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست در رهگذر…
شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست صلای سرخوشی…
