صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است وقت…
چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت حقوق خدمت ما…
اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست زبان خموش ولیکن…
مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست دل سرگشته…
مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست که…
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفت…
خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است چون کوی…
زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی…
خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست…
کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست در رهگذر…
