تاریکی، پیچک‌وار، به چپرها پیچید، به حناها،افراها. و هنوز، ما…
دیشب، لب رود، شیطان زمزمه داشت. شب بود و چراغک…
باز آمدم از چشمه خواب، کوزه تر در دستم. مرغانی…
آنی بود، درها وا شده بود. برگی نه، شاخی نه.…
من سازم: بندی آوازم. برگیرم، بنوازم، برتارم زخمهء «لا» می‌زن…
از خانه بدر، از کوچه برون، تنهایی ما سوی خدا…
نه تو می‌پایی، و نه کوه، میوه این باغ: اندوه،…
می‌رفتیم، و درختان چه بلند، و تماشا چه سیاه! راهی…
باد آمد، در بگشا، اندوه خدا آورد. خانه بروب، افشان…
ای در خور اوج! آواز تو در کوه سحر، و…
