اسکندر

چو نامه بر کید هندى رسید فرستاده پادشا را بدید…

بخندید قیدافه از کار اوى ازان مردى و تند گفتار…

و زان روى لشکر سوى چین کشید سر نامداران بیرون…

فرستاده آمد بکردار باد بگفت آنچ بشنید و نامه بداد…

سکندر بیامد دلى همچو کوه رها گشته از شاه دانش…

بدان جایگه شاه ماهى بماند پس انگه بجنبید و لشکر…

گزین کرد زان رومیان مرد چند خردمند و با دانش…

چو طینوش گفت سکندر شنید بکردار باد دمان بر دمید…

سکندر سپه را ببابل کشید ز گرد سپه شد هوا…

فرستاده برگشت زان مرز و بوم بیامد بنزدیک پیران روم‏…