خسرو پرویز

رسیدند بهرام و خسرو بهم گشاده یکى روى و دیگر…

بدو گفت قیصر که جاوید زى که دستور شاهنشهان را…

و زان پس جوان و خردمند زن بآرام بنشست با…

چنین گفت روشن دل پارسى که بگذاشت با کام دل…

و زان روى شد شهریار جوان چو بگذشت شاد از…

و ز ان پس چو دانست کامد سپاه جهان شد…

ز لشکر بسى زینهارى شدند بنزدیک خاقان بزارى شدند برادر…

کنون از بزرگى خسرو سخن بگویم کنم تازه روز کهن‏…

و زین روى بنشست بهرام گرد بزرگان برفتند با او…

بهشتم بیاراست خورشید چهر سپه را بکردار گردان سپهر ز…