چو بنشست بر تخت شاه اردشیر
از ایران برفتند برنا و پیر
بسى نامداران گشته کهن
بدان تا چگونه سر آید سخن
زبان برگشاد اردشیر جوان
چنین گفت کاى کاردیده گوان
هرانکس که بر گاه شاهى نشست
گشاده زبان باد و یزدان پرست
بر آیین شاهان پیشین رویم
همان از پس فرّه و دین رویم