سخن بزرگان

سعدی : اندیشه کردن که چه بگویم ، بهتر از پشیمانی خوردن که چرا گفتم
ارد بزرگ : آنکه همه چیزش را به جهان می سپارد و خود سخن تازه ایی ندارد نباید مدعی داشتن خرد باشد و دانش
اوئیس فارمر : برای یک رئیس خوب بودن به یک قلب خوب و یک فکر خوب نیاز دارید
فردوسی : دانایی توانایی به بار می آورد ، و دانش دل کهن سالان را جوان می سازد
ارد بزرگ : بسیاری در پیچ وخم یک راه مانده اند و همواره از خویشتن می پرسند : ما چرا ناتوان از ادامه راهیم . بدانها باید گفت می دانی در کجا مانده ای؟ همانجا�
بزرگمهر : کسی که در انجمن خاموش بماند دل آسوده است . هوش و دل و جان از شنیدن و به خاطر سپردن سخن دانندگان توشه می یابد
ارد بزرگ : آدمی تنها زمانی دربند رویدادهای روزمره نخواهد شد که در اندیشه ایی فراتر از آنها در حال پرواز باشد
ارد بزرگ : اندیشمندان را شاید بتوان نادیده گرفت و یا بزور خفه شان نمود ! اما تاریخ ، گواه هزاران سال فریاد رسای آنان بوده و هست .
ارد بزرگ : توان آدمیان را، با آرزوهایشان می شود سنجید .
ارد بزرگ : فرمانروایان با تجربه از همان چشمه ایی می نوشند که مردم را سیراب می کند
ابو علی سینا : تجربه بالاتر از علم است .
ارد بزرگ : کسانی که بیم از دست دادن جایگاه خویش را دارند ، همواره فریاد می کشند
نادر شاه افشار : برای اراضی کشورم هیچ وقت گفتگو نمی کنم بلکه آن را با قدرت فرزندان کشورم به دست می آورم
ارد بزرگ : زاد روز ما با تاری نادیدنی به هزاران زاد روز دیگر گره خورده است ، مرگ هم زاد روزیست همانند زاده شدن که بدرودی است به جهانی دیگر
فردوسی : آنکه آفریننده و با فر است در این جهان رنج های بسیار خواهد خورد