نتیجه پیروزی کورش بر لودیه

کشور لودیه نیرومند ترین دولت آن روزگار بود و پادشاه جنگجویش نه تنها بهترین سربازان سرزمین خود را زیر فرمان داشت بلکه با زر و سیم فراوانی که از کانها و از راه کشاورزی و بازرگانی به دست می اورد ، میتوانست جنگاورترین بیگانهگان را نیز به مزدوری گیرد و یا با خود یار کند

از این رو امید همه بد خواهان کورش به مردان لودیه و گنج های ساردیس بسته بودو هنگامیک ه سپاهیان پارسی دروازه های آن شهر را گشودند آن همه امید  بر باد رفت. از ان پس بابل و مصر و یونان در هراس فراوان میزیستندو همواره بیم داشتند که کورش بر انان بتازد زیرا با در هم شکستن لودیه ، کوفتن هم پیمان وی هم دنبال می امد . این پیروزی راه پیشرفت پاررسیان را روشنتر و پاکتر کرد و بدان امید بیشتر بخشید و دشمنانش را به هراس افکند و چنان که خواهیم اورد گروهی از انان خود به فرمانبرداری کورش گردن نهادند

پس از انکه سرزمین زرخیز و بارور لودیه با آن همه مردان جنگاور فرمانبردار ایران شد ، پارسیان بر راه های بازرگانی میان آسیا وو و اروپا که از آسیای کوچک میگذشت دست یافتند و توانستند از ان پس با آزادی بیشتر با بدخواهانشان رفتار کنند

نتیجه دیگر پیروزی بلند نامی کورش و پیچیدن اوازه رفتار نیکوی وی با مردمان بود، از ان پس بدخواهانش دریافتند که وی نه تنها مرد رزم است بلکه خردمند و مردم نواز نیز میباشد امید فراوان در دل ها بشکفت و گروهی بسیار آماده بندگی و فرمانبرداری او شدند

در بابل بسیاری از بومیان که از رفتار نبونه ئید در خشم بودند و هم چنین انبوه جهودانی که به بندگی زندگی می گذراندند امید در پیروزی کورش بستند

از نتیجه های مهم این پیروزی یکی آن است که مردمان ایران را با برادران نژادی یونانی آنان آشنا کرد. اگر چه در دیده یونانیان ، پارسیان – بیگاناگن = بربرها – بودند و اگر چه ایرانیان ، یونانیان را آشوبگر و پول پرست می شمردند لیکن در میان هر دو قوم کسانی بودند که از آزاد منشی و دین و آئین دیگری و خویشاوندی قومی با آن آگاهی داشتند در این جا بود که نخستین بار این دو قوم هند و اروپائی بهم رسیدند و چون ایرانیان به رهبری کورش و پارسیانش به جهان باختر نزدیک شدند نام پارسی به همه انان داده شد و از آن پس باختر زمینیان ما ایرانیان را پارسی خواندند

از سوی دیگر چون پدران ما نیز نخست با آن گروه از گریک ها یا هلن ها که ایونی نام داشتند باز خوردند همه هلن ها را یونانی – پارسی باستان یئونا – نام دادند و سرزمینشان را که خود انان هلاس میگفتند و امروز گریس گویند ، یونان – به پارسی باستان یئونه – نامیدند

.