زندگی نامه صفی صفوی

سام میرزا پسر شاه عباس اول بود .وی پس از مرگ شاه عباس اول در دوشنبه شب ۲۵ اردیبهشت ماه ۹۹۸ – ۲۰ جمادی الثانی ۱۰۳۸ – به تخت سلطنت نشست و خود را شاه صفی نامید .

این پادشاه طی ۱۴ سال سلطنت با اینکه بیشتر اوقات با ازبکها و دولت عثمانی در جنگ و مبارزه بود .اما هروقت از کشا کش امور مملکت فراغت حاصل میکرد به مطالعه می پرداخت . وی بسیار شعر شناس و شعر دوست بود و طبع لطیفی داشت ولی اشعار کمی از وی به یادگار مانده است

شاه صفی در سال ۱۰۱۲ – ۱۰۵۲ هجری – در شهر کاشان در گذشت و جنازه او را از آنجا به قم آوردند و به خاک سپردند

دمی که از برم آن گلعذار میگذرد هزار موج سرشک از کنار می گذرد

مگو که سرمه سیه بختیم به دیده کشید که عالم از نظرم سرمه دار می گذرد

به دور چرخ نخوردیم جام سرشاری مدار مستی ما بر خمار می گذرد

صبور باش صبا که در طریقت عشق به هر طریق که باشد مدار میگذرد

.