شعراقرن هشتم هجری - 679 الی 776 شمسی
زندگی نامه عماد کرمانی
علی ملقب به عماد الدین فقیه کرمانی معروف به عماد فقیه فرزند محمود فقیه از بهترین غزلسرایان سده هشتم هجریست که در کرمان میزیسته . مردی قانع و فروتن و اغلب اوقات در خانقاهش به عبادت و گوشه نشینی میگذرانید
مردم زمان و پادشاههان آل مظفر و امیر مبارزالدین محمد و شاهان آل مظفر و امیر مبارز الدین محمد و شاه شجاع نسبت به وی احترام زیادی قائل بودند . عماد در سرودن غزل به سبک سعدی دستی قوی داشت
آثار :
- دیوان غزلیات و قصایدش – مشتمل بر نه هزار بیت است
- صفا نامه – مثنوی
- صحبت نامه – مثنوی
- طریقت نامه – مثنوی
- محبت نامه – مثنوی
عماد در سال ۷۵۰ – ۷۷۳ هجری – در گذشت و در خانقاهش که در محله سر پل دولت آباد کرمان واقع بود به خاک سپردند
گدای حضرت او باش و پادشاهی کن مکن مخالفت او و هر چه خواهی کن
مرا ز عالم علوی فرشتگان هر دم ندا کنند که درویش باش و پادشاهی کن
چو جم مباش به سلطانی زمین قانع بکوش و سلطان از ماه تا ماهی کن
اگر چه هر نفست می دهد فریبی نفس تو تکیه بر کرم و رحمت الهی کن
ز کنج خلوت تاریک رخ متاب عماد وطن چو مردمک دیده در سیاهی کن
.