شعراقرن چهارم هجری - 291 الی 388 شمسی
زندگی نامه ابوعبدالله محمد بن حسن معروفی بلخی
![](http://persian-man.ir/uploads/uploads/2019/05/D8A8D8AFD988D986-D8B9DAA9D8B3-2.jpg)
ابوعبدالله محمد بن حسن معروفی بلخی شاعر ایرانی زاده شهر بلخ بود. معروفی مدحکنندهٔ عبدالملک بن نوح سامانی بودهاست:
این دل مسکین من اسیر هوا شد پیش هزاران هزار گونه بلا شد
جادوکی بند کرد و حیلت بر ما بندش بر ما برفت و حیله روا شد
حکم قشا بود و این ضا به دلم بر محکم از آن شد که یار یارِ قضا شد
هرچه بگویم ز من،نگر که نگیری عقل جدا شد زمن که یار جدا شد
دوست با قامت چون سرو به من بر بگذشت تازه گشتم چو گل و تازه شد آن مهر قدیم
می بر ساعدش از ساتگنی سایه فکند گفتنی از لاله پشیزیستی بر ماهی شیم
و آن دو زلفین بر آن عارض او گویی راست به گا سوری بر غالیه بفشاند نسیم
گشن و برگشت سیه جعد چو عین اندر عین تاب بر تاب سیه زلف چو جیم اندر جیم
.