مولانا محمد امین در سلک خوش نویسان زمان منتظم است و از شاگردان سر آمد مرحومی مولانا محمد حسین تبریزی اند هم جلی و هم خفی را خوب می نویسد. وی از اولاد عقیل است و در رستمدار بوده اند و پدی وی به غایت عابد و متقی بوده و عمش مولانا میر حسین عقیلی در زمان خاقان جنت مکان علیین آشیان ابوالبقا شاه طهماسب انارالله برهانه از جمله فضلاء و صلحاء وقت بود واو را داخل مجالس علماء نموده اند و والد مشار الیه همراه نواب غفرا پنا سام میرزا به دارالارشاد اردبیل رفته. مولانا محمد امین در آن بلده طیبه متولد شده و در میانه شیخاوندان بزرگ شده وکسب خط نموده وپساز سن تمیز در ایام نواب کامیاب قمر رکاب یعنی شهید سلطان حمزه میرزا کتابدار مرحومی امی خان شاملو گشتند. و همواره منظور نظر شاهزادگی می بودند. واو را صاحب السیف و القلم تعریف می فرمودند. بعد از ارتحال ایشان پای همت در دامن عزلت و قناعت کشیده به درویشی و عبادت اقدام دارند و علایق و عوابق را بلکلیه برطرف نموده و کنار نهاده اند و به مشق وکتابت اکتفا می نمایند.طبعش در گفتن اشعار ترکی به غایت ملایمت دارد و سخنان خوب و مضامین مرغب از او سر زده. این رباعی از آن جمله است:
دیلدن منی صالدی آتش هجراننک
من اوستمه گل کل اولا هم قرباننک
گیجیدن منی بو گون آتشی دریاندن
شیمدی منونک السون ای بکم در باننک
.
