زندگی نامه ابوالحسن علی بن محمد منجیک ترمذی

ابوالحسن علی بن محمد منجیک ترمذی از شاعران  سده چهارم هجری است که در دستگاه آل محتاج به سر میبرده و برخی از امیران چغانی را مدح گفته است . وی همعصر امیر طاهر بن فضل چغانی است که خود شاعری توانا بوده است

از ویژگی های او این است که در سرودن اشعار هجو و هزل آمیز چیره دست بوده است  . دیوان منجیک در سده پنجک هجری در ایران مشهور  و مورد استفاده اهل ادب بوده

در باغ گل فرستد هر نیمشب عبیر                وز شاخ عندلیب بسازد همی صفیر

رخسار آن نگار به گل بر ستم کند                و آن روی را نماز برد ماه مستنیر

ای آفتاب چهره بت زاد سرو قد                  کز زلف مشک باری وز نوک غمزه تیر

بنگاشت چنین نبود در بهار چین                 تمثال روی یوسف یعقوب بر حریر

از برگ لاله دو رخ داری فراز وی            یک مشت حلقه زر از مشک و از عبیر

گویی که آزر از پی زهره نگار کرد            سیمینش عارضین و بر او گیسوان چو قیر

گویی کمندرستم گشت آن کمند زلف            کز بوستان گرفته گل سرخ را اسیر

.