سخن بزرگان

لقمان : راز خود را پنهان دار . رنج بسیار در طلب آن چه سود بخشد ، اندک شمار
ارد بزرگ : برآزندگان چشم در دست پر از بذر خویش دارند و آسمانی که مهربان است صدای غرش باد هرزه گرد آنها را از راه خویش برنمی گرداند
میکل آنژ : کسی که به خودش اعتماد دارد به تعریف کسی احتیاج ندارد
ارد بزرگ : تا هنگامی که از برتری خویش سخن می گویی ، دیده نمی شوی
بزرگمهر : برای آدمی دشمن دانا از دوست نادان بهتر است
ارد بزرگ : تنها کسانی شایسته هستند که اشتباهی را دو بار انجام نمی دهند
ارد بزرگ : نرمش و سازگاری با گیتی از هر کمین دلهره آوری ، رهایی مان خواهد بخشید
سعدی : نه چندان نرمی کن که برتو دلیر شوند ونه چندان درشتی که ا زتو سیر گردند.
ارد بزرگ : خردورزی ! آدمی را پاک خواهد کرد
ارد بزرگ : ویرانه کاخ های برآزندگان هم ، هزاران گهواره امید بر بستر خویش دارد
بزرگمهر : خردمند به چیزی که اگر به دستش نیاید غمگین و دلازرده می شود ، هرگز دل نمی بندد
فردوسی : چراغ مایه دفع تاریکی است ، بدی جوهر تاریکی در زندگی آدمی است ، که از آن دوری باید جست
ارد بزرگ : آنکه پیاپی سخنتان را می برد ، دلخوش به شنیدن سخن شما نیست
بزرگمهر : رشک بردن زهر جان است ، و همنشینی و همزبانی با مردمان سخن چین و دو روی پر گزند
بزرگمهر : اگر شاه به تو مهربان باشد دلیر و گستاخ مشو ، از آنکه طبع شاه چون آتش است و دل شیر از آن می هراسد

گزیده اشعار شهریار

یاران دغل

گر من از عشق غزالی غزلی ساخته ام

شیوه تازه ای از مبتذلی ساخته ام

گر چو چشمش به سپیدی زده ام نقش سیاه

چون نگاهش غزل بی بدلی ساخته ام

شکوه در مذهب درویش حرامست ولی

با چه یاران دغا و دغلی ساخته ام

ادب از بی ادب آموز که لقمان گوید

از عمل سوخته عکس العملی ساخته ام

می چرانم به غزل چشم غزالان وطن

مرتعی سبز به دامان تلی ساخته ام

شهریار از سخن خلق نیابم خللی

که بنای سخن بی خللی ساخته ام

.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ