تهی بود و نسیمی. سیاهی بود و ستاره ای هستی…
در سرای ما زمزمه ای ، در کوچه ما آوازی…
دریچه باز قفس بر تازگی باغ ها سر انگیز است.…
انجیر کهن سر زندگی اش را می گسترد. زمین باران…
دریا کنار از صدف های تهی پوشیده است. جویندگان مروارید…
پنجره را به پهنای جهان می گشایم: جاده تهی است.…
لب ها می لرزند. شب می تپد.جنگل نفس می کشد.…
باغ باران خورده می نوشید نور . لرزشی در سبزه…
از شب ریشه سر چشمه گرفتم ، و به گرداب…
بیراهه ها رفتی، برده گام، رهگذر راهی از من تا…
