شعراقرن چهارم هجری - 291 الی 388 شمسی
زندگی نامه ابوعبدالله محمد بن صالح
ابو عبد الله محمد بن صالح از شاعران دوره سامانی است ک در قرن چهارم هجری میزیسته . منوچهری او را از استادان زبان پارسی برشمرده .
زادگاه والوالجی شهر والوالج است که ر قرن چهارم هجری شهری بزرگ و آباد بوده د و در استان بدخشان نزدیک بلخ بوده است. به همین دلیل او را بدخشانی نیز میخوانند. والواج در واقع بین بلخ در استان بدخشان و تالقان(طالقان) در استان تخار در افغانستان است.
سیم دندانک و بـَسدانک و خندانک و شوخ که جهان آنک بر ما لب او زنــدان کرد
لب او بینی گویی که کسی زیر عقیق یا میان دو گل اندر، شکری پنهان کرد
جعد بر ســیمین پیشــانیش، گویی که مگر لشکر زنگ همی غارت بغداد کند
و آن سیه زلف برآن عارض، گویی که همی به پَـر ِ زاغ کسی آتش را باد کند
.