زندگی نامه اشهری نیشابوری

حکیم شاپور یا شاهفور ، فرزند محمد از اولاد حکیم عمر خیام نیشابوری و از شاگردان ممتاز ظهیر الدین فارابی بود

در روزگار سلطان محمد بن تکش منشی مخصوص دیوان بود و در فن مهارتی عظیم داشت در علم حسابداری رساله ایی نوشته که به نام رساله شاپوری مشهور است

امین احمد رازی در کتاب هفت اقلیم مینویسد :

شاهفور بغایت خوش سخن بود ه و در علم انشا و استیفا ید بیضا داشته چه رساله شاهفوریه در علم استیفا به وی منسوب است

اشهری در فنون شعر نیز بسیار توانا بوده و دیوان قابل ملاحظه ایی از وی به جا مانده است به احتما ل قوی می توان گفت جمال اشهری که با اثیراخسیکتی در بار قزل ارسلان مدیحه میسرود غیر از این نبوده است

وفات اشهری به سال ۵۸۱ – ۶۰۰ هجری – در تبریز اتفاق افتاده و در مقبره الشعرا پهلوی قبر استادش ظهیر فارابی به خاک سپردند

.